iki şey var bana göre. bu iki şey seni terk ettikten sonra hiçbir şey aynı olmuyor ve düzelmiyor;
(bkz: çocukluk)
içindeki bu ruh gittikten sonra hiçbir şey düzelmiyor. hele bir de erken gittiyse hiç düzelmiyor. hayata pozitif bakamıyorsun, çok fazla olgun oluyorsun. zaten erken olgunlaşmak zorunda kalmış oluyorsun. gereksiz bir ciddilik, gereğinden fazla yük almış gibi yaşıyorsun hayati. belki de alıyorsun. yorgun oluyorsun 100 yaşında gibi hissediyorsun genç yaşta. ozluyorsun çocukluğu ama geri dönemiyorsun. hissizleşiyorsun. her şey çok gri. hayatında sanki hiç turuncu görmemiş gibi oluyorsun sanki hiç mavi ile tanışmamış gibi. hiç çocukların heyacanı gibi heyecanlanamiyorsun bir şeylere. masumluk zaten hiç bulmuyor seni. o yüzden derim hep eğer çocuğun olursa ona ilk yaptığın çocukluğunu yaşamasını sağlamaktır.
(bkz: güvenin bitmesi)
işte bana göre en kötüsü bu. bu geri dönüşü olmayan bir şey. güven bittikten sonraki süreç aşırı sancılı. aşırı paranoya. güven konusu benim en büyük sınavlarımdan. bitti ve geri dönüşü yok. kimseye güven kalmıyor. her saniye kendini savunmaya alma alışkanlığı başlıyor. sadece fiziki bir savunma da değil bu ruhen de öyle. sürekli gardını almış duruyorsun. her an her yerden bir şey olacak hissi. paranoyalar başlıyor. sanki herkes kandıracak herkes sırtından vurucak gibi. telefonuna geç verilen mesaj bile sana binlerce senaryo kurdurabiliyor. en sevdiğin insandan şüphe ettiriyor. ve aşırı yoruyor. sürekli tetikte olmak zorunda kalmak kadar yorucu bir şey yoktur sanırım. güven bir kere gittiğinde bitiyor . en sevdiğini ufak bir şeyde sildirior. çünkü artık güvenemezsin o her şeyi yapabilir geliyor. ikıncı şansı veremiyorsun. kıvranıyorsun geberiyorsun ama artık yüzünü dönemiyorsun. gelecek kurma fikri o kadar imkansız geliyor ki. kime ne güvenecek ve yuva kuracaksın, bu takıntılar ile hayatı insanlara zehir mi edeceksin fikirleri cirit atıyor zihninde. beynin o kadar çok düşünüyor ve her şeyi tartıyor ki kafan ağrıyor. çok yönlü düşünmekten çıldırıyorsun. kafani duvara vururken buluyorsun hep kendini. daha nice şey yazarım güvensizlik konusunda. ama uzar da gider.